زرفایل

چكيده :

38 درصد از كل سدهائي كه تا سال 1950 به ارتفاع 50  فوت (15 متر) و بيشتر احداث گرديد (بدون درنظر گرفتن سدهائي كه در چين ساخته شد) بتني بوده است. از سال 1951 تا 1977 نسبت سدهاي بتني ساخته شده به حدود 25 درصد رسيد. اين تقليل طي سالهاي 1978 تا 1982 ادامه داشت و نسبت سدهاي بتني به 5/16 درصد رسيد اما اين كاهش در محبوبيت سدهاي بتني مقارن با زماني بود كه استفاده از سدهاي بتني در دره هاي تنگ رو به افزايش بود. بنابراين كاهش سدهاي بتني مربوط به دره هاي عريض مي شد كه به جاي سدهاي بتني وزني، سدهاي خاكي و سنگريزه اي احداث گرديد كه ارزانتر و بيشتر قابل توجيه بودند دليل اين امر بازده خيلي بالي ماشين آلات، تجهيزات و روش ساخت در اين نوع سدها بوده است.

كاهش تعداد سدهاي بتني باعث تشكيل دو گردهمايي مهم توسط دست اندركاران سدسازي در آسيا در ايالت كاليفرنياي آميركا شد. گردهمايي اول تحت عنوان ساخت سريع سدهاي بتني در سال 1970 و گردهمايي دوم در سال 1972 بنام ساخت اقتصادي سدهاي بتني برگزاري گرديد. اقدام مشابهي در ژاپن باعث تشكيل كميته اي تحت عنوان كميته ساخت منطقي سدهاي بتني در سال 1974 توسط وزارت عمران شد.