زرفایل

پروژه برج تهران با هدف استفاده از ايجاد تراكم عمودي به منظور جلوگيري از گسترش افقي در منطقه‌اي مسكوني خاص كه قبلاً به برج‌هاي مسكوني برپا شده است طراحي و به مرحله اجرا گذاشته شده و اين سياست با توجه به گسترش بي‌رويه افقي شهر تهران به عنوان سياست اصولي طراحي برج اتخاذ شده است.

موقعيت برج در تلاقي بزرگ راه‌هاي اصلي و مهم شهر تهران، دسترسي مناسبي براي ساكنين به نقاط مختلف را فراهم كرده است. به لحاظ تأمين حداكثر نما و نور با توجه به محدوديت زمين انتخاب طرحي شكسته كه در قالب حجمي پايدار هم از نظر استيك (زيبايي شناسي) و هم از نظر پايداري سازه‌اي مناسب باشد ، معماري را بسمت انتخاب سطح مقطع ستاره سه پر رهنمون نمود. ايجاد وحدت بصري لازم در نما و در نظر گرفتن مسائلي نظير فشار باد و شرايط اقليمي از نظر تابش آفتاب و همچنين سرعت در اجرا استفاده از مدول‌هاي تيپ شده و پيش ساخته را در طراحي نما مطرح نمود. به لحاظ ايجاد جذابيت بصري تنها در پايه برج در ارتفاعي كه بيشتر براي ناظر مستقر در پايين دست قابل ديد است، با ايجاد يك رواق (كلوناد) دايره‌اي شكل كه ارتباط دهنده بخش‌هاي مختلف ورودي و محوطه و تأسيسات رفاهي و خدماتي است، جذابيت و تنوع بخشي لازم معماري در نظر گرفته شده است.